1. |
Betur Má Ef Duga Skal
03:12
|
|||
Frískir tónasmiðir fóru
saman norðurslóð.
Dýran eið þess sóru
að nú heilla skyldi þjóð.
Loksins var
komið þar,
eftir stífar æfingar,
ferill skal
rísa‘ úr öldudal.
Áður höfðu þvælst um austrið
sunnan Höfn í Höfn.
Ár frá ári fram á haustið
mismunandi nöfn.
Loksins var...
Betur má ef duga skal.
Þó þeir væru þreyttir, svangir,
Hjalla á var glatt.
Erfið vika‘ og dagar langir
liðu furðu hratt.
Loksins var...
Efinn fór að sækja að, þrátt
fyrir svita‘ og blóð.
Ampex gaf til kynna fátt
um þeirra innri glóð.
Hvernig var,
með æfingar
og allar þeirra pælingar?
Hvernig skal
rísa‘ úr öldudal?
Betur má ef duga skal.
SH og Bimbó,
ég, BéÁ og Pönk
ÆI og ÓÓ
allt er í hönk.
Síðla sumars kom svo loksins
guli gripurinn.
Ekki er hann verður lofsins
sagði skribentinn.
Draumnum var
slátrað þar,
brostnar allar væntingar.
Ferill skal
enn í djúpum dal.
Betur má ef duga skal.
|
||||
2. |
||||
Maður er manns gaman,
máski’ er það rétt.
Afleit var útkoman
og ekki vel fram sett.
Slakt framlag var – til sögu tónlistar.
Segi’ eins og er,
virðist vanta nánd,
vont þykir mér allt „sánd”,
ekkert gaman hér.
Stefnulausir stráklingar
steinsofandi á vakt.
Grautarkennt mjög „grúvið“ var,
gamaldags, úr takt.
Þá textarnir – of einsleitir.
Og sönginn hér,
að hlusta á
er af og frá,
guð hjálpi mér.
Þó snotrar laglínur
leynist hér og þar.
Eru’ engar rúsínur
í enda pylsunnar.
Um undirspil - lítið segja vil.
Mikið út af ber
og er lýðnum ljóst,
að langt var sóst
í frægð og frama hér.
En nú skal vakna, Þyrnirós.
Á fætur fer hún Þyrnirós.
Við enda gangnanna glittir í ljós.
Gengin úr rekkju er hún Þyrnirós.
Til í tuskið er, nú skal skemmta sér.
“Kvað” kallast gaman manns?
Kannski er svarað hér,
ekkert til sparað er
á annan “sjans”
Já, nú er vöknuð Þyrnirós.
Á fætur komin Þyrnirós.
|
||||
3. |
Með Þér
03:10
|
|||
Einn ég lagði af stað
í lífsins ferðalag.
Ungur, fullur hugrekkis,
án þess að vita hverju leitaði’ að.
Mörg voru bernskubrek
sem reyndu’ á margra þrek.
Þá birtist gullin álfadís,
sem mig studdi’ og aldrei frá mér vék.
Mig langar til að ganga þér við hlið.
Á lífsins göngu finna með þér frið,
virða þig og elska alla lífsins tíð.
Ást mína býð.
Nú sit ég hér og sé,
hratt vaxa lífsins tré.
Fagrar greinar, blómstrandi,
þar eru falin öll hin sönnu vé.
Glaður hef ég gengið þér við hlið.
Um lífsins veg og fundið með þér frið.
Virði þig og elska alla lífsins tíð.
Ástin mín blíð.
Eftir morgunbjarmann
og góðan dag.
Sæl við göngum saman
í sólarlag.
Glaður hef ég gengið þér við hlið…
|
||||
4. |
Mér Ávallt Er Svo Kær
03:54
|
|||
Margt við höfum brallað
gegnum tíðina.
Oft hún hefur dröslað
mér upp hlíðina.
En núna heyrist hvíslað,
„Yfirgefðu‘ h´ana“.
Á okkar ástargöngu
í fögrum fjallasal.
Hjá fossi‘ í gili þröngu
ég ákvað lífsins val.
Um eilífðina löngu,
hjá henni vera skal.
Ó, hún er svo fögur,
hún er svo hrein og tær.
Ó, hún er svo fögur,
mér ávallt er svo kær.
Hún ávallt hefur staðið
ein í ólgusjó.
Úti‘ á ballarhafi,
griðastað mér bjó.
Örmum mig hún vafði,
veitti hugarró.
Ó hún er svo fögur...
Ísland eðalborna,
móðir „tignarlig“.
Í faðm þinn forna,
ég fallast læt og um eilífð kyssi þig.
Ó, þú ert svo fögur,
þú ert svo hrein og tær.
Ó, þú ert svo fögur,
mér ávallt ert svo kær.
|
||||
5. |
Heimurinn Og Ég
03:47
|
|||
Föstudagur og kominn kaffitími.
Á kontór sæki aur svo Póstur og sími.
Með kröfu’ í hendi geng ég glaður,
gleðimaður, vel rómaður.
Örlögin þau verða´ ei flúin,
ekki lúinn, er tilbúinn.
Elska heiminn og hann mig.
Palli á Holti og Pétur Einar mæta.
Að passa’ á svona djammi’ er ekki glæta.
Vínrauð rútan bónuð bíður,
brátt í skríður, hópur fríður.
Bængarinn deilir blautum kossi,
bjór og hnossi, úr Goðafossi.
Allir elska þig.
Því það er ball á Kongó í kvöld, nýmáluð blóm og gluggatjöld
Að loknu balli er öllum smalað saman.
Í sömu rútu, en nú er búið gaman.
Sjoppulegt er orðið liðið,
landið sviðið, heimferð kviðið.
Örlögin þau verða ei flúin,
að skinni rúin, helgin búin.
“Mundo-ið” má eiga sig.
Því það er ball á Kongó í kvöld, nýmáluð blóm og gluggatjöld
|
||||
6. |
Heimabærinn
04:42
|
|||
Þegar horfi ég á veðrið út um gluggann
leitar hugurinn á bernsku minnar slóð.
Þar sem afi minn og ofurlítil duggan
eins og systir mín er í minninganna sjóð.
Lékum þá,
létt á brá,
Sto og Fallin spýtan.
Áttum stund
á Búðagrund
í sól og snjó.
Á kvöldin inn á Stekk í bolta gengum.
Við Gullbringu og Þingholt lékum keik.
Í Steinahlöðu fyrsta kossinn fengum,
er hópuðumst í Flokkafelingaleik.
Horfðum á
er óku hjá
U 3 og stóra ýtan.
Tókum blund
á Búðagrund
í friði‘ og ró.
Heimabærinn, þar sem krókur beygður var.
Heimabærinn, oft var gaman þar.
Heimabærinn, sem marga kvisti bar.
Heimabærinn, stundum alveg snar – óður.
Við fyrirdrátt í fjörunni með Kára,
okkar fyrstu spor að draga björg í bú.
Nú hópurinn kominn til vits og ára,
minnumst æskunnar og brosum, ég og þú.
Nú ég á,
heita þrá
að gamla góða klíkan,
létt í lund
á Búðagrund
sér skemmti nóg.
Heimabærinn, þar sem krókur....
Kynlega kvisti
og kappahóp
við áttum þá,
það bæinn skóp.
Í mínum huga‘ einn
mestur var.
Handklæði‘ um hálsinn
hann oft bar.
Heimabærinn, þar sem krókur....
|
||||
7. |
Bláar og Bjór
03:26
|
|||
Þorláksmessa og Þorrinn er á leiðinni’ heim.
Í þokusúld lítil bátur fer á móti þeim, með mönnum tveim.
En eitthvað er skrýtið því skipin aldrei sjást.
Út af Skrúðnum skildu verða stefnumót.
Skipverjarnir vildu losa allskyns dót, í öldu rót.
Tróðu í tunnur því sem ekki mátti nást.
Bláum spólum og öldósum í hafið var hent.
Hvar skildi góssið svo hafa lent?
Þó fjörurnar gengju, þeir fundu’ ekki neitt,
svo fljótlega var leit hér breytt.
Jóladagur og flugvél ber við fjöllin blá.
Flogið með ströndinni en ekkert sjá, sígur brá.
Ljóst er að leitarmenn við ofurefli fást.
Bláum spólum og öldósum í hafið var hent.
Hvar skildi góssið svo hafa lent?
Tómlegt í hillum Templarans var,
tæplega batnar úrval þar.
Andinn og holdið enga hlaut
huggun, er árið rann í skaut.
Bláum spólum og öldósum…
|
||||
8. |
Í Huganum Hjá Þér
03:15
|
|||
Hve bjartur og fagur
sá hamingjudagur
er komst þú í líf mitt inn.
Í sólskini‘ og yndi
allt léki í lyndi
er saman við gengjum veginn.
Því hvar sem að ert þú
og hvert sem þú ferð
í huganum hjá þér ég verð,
já, ást mín er ætluð þér.
Hve dimm urðu torgin
er bankaði sorgin,
hve erfið var stundin sú.
Þinn kraftur og styrkur
hann leysti‘ upp það myrkur
og kveikti‘ aftur von og trú.
En, hvar sem að ert þú...
Ó hve ég gladdist
er von endurfæddist
enn finn ég flæð‘ um mig fögnuðinn.
Ást mín er ætluð þér
Og hvar sem að ert þú...
Já, hvar sem að ert þú...
|
||||
9. |
Nú Er Lag
04:09
|
|||
Sólin sleikir gluggann minn,
syfjulegur breiði yfir haus.
Með koddafar á nefi‘ og kinn
klaungrast fram úr, höfuðverkjalaus.
Samgróin er tunga góm,
minn glæsisleiki er allur fyrir bí.
Mín veröld öll er innantóm,
hvern andskotann á ég að gera í því?
En samt mér finnst, eitthvað spennandi og ljúft við þennan dag.
Sannfærður um, að allir hlutir gangi mér í hag.
Nýrakaður geifla og gretti
er gömlum Old Spice á mig skvetti.
Að byrja upp á nýtt, já nú er lag.
Á „Kortínu“ er keyrt af stað
og kíkt á rúntinn eitthvað niðu‘r í bæ.
Þó ég þykist „fíla“ það
er þraut að eiga bara svona hræ.
En samt mér finnst, eitthvað spennandi og ljúft við þennan skrjóð.
Sannfærður, að á vogarskálar mínar sé hann lóð.
Þó muna megi betri tíma,
við marga bilun þurft að glíma,
er tilfinningin við hann alltaf góð.
En samt mér finnst, eitthvað spennandi og ljúft við þennan dag.
Sannfærður, um að allir hlutir gangi mér í hag.
Í eyrum, „Bakkman Törner Overdræf“
ekkert fjandans „Stei-ing a læf“.
Að byrja upp á nýtt, já, nú er lag.
Mér er alveg skítsama um hvað öðrum finnst.
Það er eitthvað spennandi við þennan dag.
Ekki vafi‘ í mínum huga, alveg sannfærður um, að allir hlutir gangi mér í hag.
Nýir tímar núna hygg
ég nái‘ að gera eitthvað „bigg“.
Að byrja upp á nýtt, já, nú er lag.
|
||||
10. |
Trúðu
03:35
|
|||
Er blæs á móti
skaltu ávallt muna að
í hverju fljóti
má oftast finna fært vað.
Þó að þjái þig þreyta,
ef viljugur ertu að leita,
að lokum finnur þú þann stað.
Trúðu‘ á eigin getu‘ og mátt.
Þannig stöðvar þig mjög fátt.
Trúðu‘ og þú munt sjá,
þreytan líður hjá,
lífið tekur þig í sátt.
Fram á veginn
horfðu fullur Léttlyndis
Loksins dreginn
upp úr myrku hugans kviksyndi.
Fullur krafti og þori,
gengur léttur í spori
fram á veg, nú í meðvindi.
Trúðu‘ á eigin getu‘ og mátt...
En þó allt gangi mun betur
vertu viðbúinn.
Að aftur hrímkaldur vetur
Leggi‘st á huga þinn.
Trúðu‘ á eigin getu‘ og mátt...
|
||||
11. |
Eftirsjá
03:04
|
|||
Er lít ég til baka, ei skilið það fæ,
hvernig ég kastaði draumnum á glæ,
hreinlega því ekki næ.
Heldur þú, að við hefðum náð alla leið,
eða hafði sambandið runnið sitt skeið?
Sannlega endirinn sveið.
Eftirsjá
mig hefur hrjáð.
Eftirsjá
sátt hef þráð.
Að skunda‘ á brott var rangt, ég veit það í dag.
Að spila áfram með, var öllum í hag.
Heimskulegt þras um eitt lag.
Eftirsjá...
Stöldrum við
engin rök.
Hníga‘ að því
að einn ég beri sök.
(Samt) Eftirsjá...
(Já) Eftirsjá...
|
||||
12. |
||||
Textalaus, er lagasmíð,
lúinn hausinn.
Heilinn fraus, og enn um hríð
hann þurrausinn.
Hálf er það fátæklegt og frekar klént,
finnist ei textagrey,
þá hreint jaðrar það
við Skandal.
Ætli‘ einhver söngvari hafi í því lent
fá engan brag, og þurfa‘ að flytja lag
instrumental.
Menn hafa nú metnað hér
og munu leysa‘ úr þessu
strögli‘ og strákur segi þér
við stöndumst þá pressu.
Elsku kallinn minn, ekkert mál
úr ermum munum hrista
stemmu‘ en ef allt fer í stál
sá stutti mun blístra.
|
||||
13. |
If you like Hallgrimur Bergsson / EGLA, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp